به گزارش سایت پایگاه خبری تحلیلی برازجان سلام؛امروز یک نگاه در حاکمیت کشور به دنبال این است که مشکل ایران با آمریکا را حل کند و در نهایت با یک زندگی مسالمت آمیز و ارتباط متقابل به دشمنی های چهل و شش ساله ایران و آمریکا پایان دهد. این دیدگاه یک توهم بیش نیست و قطعا تحقق ناپذیر است. البته به یک شرط امکان پذیر است که رفتار ایران به پیش از انقلاب اسلامی برگردد و رژیمی کاملاً وابسته به آمریکا در ایران حاکم شود. نامش مهم نیست جمهوری اسلامی یا مشروطه سلطنتی یا جمهوری تنها باشد. اینکه می گوییم برقراری یک رابطه دوجانبه مسالمت آمیز با آمریکا امکان پذیر نیست نه به خاطر این است که جنگ طلب هستیم و یا احساسمان این است که جریان انقلابی حیاتش در گرو جنگیدن با آمریکا است. این دیدگاه دقیق بر اساس واقعیت های موجود در نظام حکمرانی آمریکا و ایران شکل گرفته است. ایران اسلامی پس از چهل و شش سال تبدیل به یک کشور هژمونی منطقه ای با گفتمان جهان شمول شده و در برابر هژمونی جهانی نظام سلطه به سرکردگی آمریکا صف آرایی کرده و توانسته به تنهایی در برابر نظم جهانی مورد نظر آمریکا قد علم کند. ایران با اقدامات راهبردی خود موفق شده سلطه جهانی آمریکا را به چالش بکشاند. هیچ کدام از اقدامات آمریکایی ها نتوانسته ایران را از مسیری که در پیش گرفته باز دارد. آمریکایی ها پس از ناکامی های خود در پیاده سازی طرح خاورمیانه بزرگ و پروژه قرن ۲۱، پروژه نرمال سازی ایران انقلابی را در پیش گرفته اند. این پروژه در دولت های یازدهم و دوازدهم به طور جدی توسط آمریکایی ها در دستور کار قرار گرفت. در دولت سیزدهم با ایجاد آشوب و درگیری از جمله فتنه پاییز ۱۴۰۱ و پس از آن جنگ ارزی در زمستان ۱۴۰۱ شکل دیگری یافت و در دولت چهاردهم با روی کار آمدن دولت اصلاح طلب با نفوذ موریانه ای به دنبال همان اهداف؛ یعنی نرمالیزه کردن ایران است.

 از نظر آمریکایی ها انقلاب اسلامی ایران از سه جهت در برابر اهداف راهبردی آن ها برای بسط حاکمیت خود در منطقه غرب آسیا و حتی جهان ایستاده است و مانع تراشی می کند:

۱. مخالفت های مستقیم نظام جمهوری اسلامی ایران با سلطه گری آمریکا

۲. سامان دادن محور قدرتمند مقاومت

۳. الگو شدن انقلاب اسلامی و نظام ایران برای کشورهای منطقه. جمهوری اسلامی با عملیاتی کردن سه برنامه فوق تثبیت و تشکیل هژمونی جهانی آمریکا را با مشکل اساسی مواجه کرده است. اگر بگوییم امروز مهم ترین مشکل در پیشِ روی آمریکا برای دستیابی به اهداف سلطه گرانه اش در جهان، ایران اسلامی است سخنی به گزاف نگفته ایم. شاید کشورهای قدرتمندی همچون روسیه را از نظر نظامی و چین را از نظر اقتصادی اثرگذارتر از ایران در برابر سلطه گری آمریکا در جهان بدانند. در حالی که این طور نیست. درست است که روسیه و چین دو قدرت بزرگ جهانی هستند که هر کدام می توانند مشکلاتی را برای آمریکا ایجاد کنند؛ ولی نکته مهم این است که این دو کشور از تمدنی و فرهنگ غالب نمی توانند برای آمریکا مشکلی ایجاد کنند و در نتیجه رویارویی آمریکا با هر کدام از این دو قدرت بزرگ به مراتب از چالشی که ایران در برابر جهانی سازی آمریکا ایجاد کرده آسان تر است. واضح تر بگویم هژمونی قدرت ایران در برابر جهانی سازی آمریکا نه قدرت اتمی است و نه اسلحه های مدرن و نه منابع وفور اقتصادی ایران است. قدرت بزرگ ایران ایدئولوژی برخاسته از آموزه های قرآن است که هر نوع سلطه گری و سلطه پذیری را نفی می کند و با این ایدئولوژی رهایی بخش موجودیت فرهنگی آمریکا بر جهان را که ریشه اصلی قدرت بخشی او است با چالش روبرو می کند. هدف اصلی آمریکا از جهانی سازی این است که همه ملت ها و همه کشورها در هر نقطه از جهان هستند زیست آمریکایی داشته باشند. لازمه زیست آمریکایی پذیرش فرهنگ و سبک زندگی آمریکاست. اگر آمریکا از طریق سازمان های بین المللی همچون یونسکو که سند ۲۰۳۰ از مصادیق آن است توانست نفوذ فرهنگی خود را به سراسر جهان گسترش دهد در سایر ابعاد نیز حکومت کردن بر جهان برایش آسان خواهد بود. اما اگر در این بسط فرهنگی خود توفیقی به دست نیاورد سایر موفقیت هایش نه کافی است و نه پایدار. مشکل اصلی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران در همین نقطه است. راهی که ایران به سوی جهان گشوده راه روشنی است که پرتو آن آیات قرآن و مکتب اهل بیت است. تجربه هم به خوبی نشان داده که اگر این مکتب حیات بخش با مکتب و فرهنگ غرب در بیفتد، اگر بازیگران مکتب اسلام با اعتقاد راسخ به خوبی بتوانند نقش آفرینی بکنند قطعا فرهنگ غرب مغلوب خواهد شد.

نوشته ، نصرالله شفیعی