پایگاه خبری تحلیلی برازجان سلام : این روزها در حال چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی را جشن میگیریم که این انقلاب به بلوغ کامل سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی خود رسیده و شعاع ، دایره و گستره ان کاملا بعد جهانی بخود گرفته است . بطوری که این انقلاب و گفتمان آن در ذهن اندیشمندان و متفکران غربی و آکادمی های آنها مورد کنکاش و توجه اساسی قرار گرفته است .
با گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی معمای دلایل و علل پیروزی این تفکر همچنان در ذهن اندیشمندان غربی پیچیده و سنگینی میکند و هنوز بررسی ریشه های این رخداد عظیم به عنوان یکی از دل‌مشغولی های صاحب نظران و تاریخ‌نگاران غربی مطرح است و انها نتوانسته اند پایه های اساسی این انقلاب را که بر محور مردم ، ایدولوژی و رهبری حضرت امام ( ره ) بود به معنای واقعی تشخیص بدهند .
انقلاب اسلامی ایران به تعبیر “میشل فوکو” فیلسوف فرانسوی روحی تازه در جهان قرن بیستم بوجود اورد ، روحی که به تبع شکل گیری و تولد و زایش آن در سال ۵۷ توانست بسیاری از معادلات حاکم بر روابط بین الملل و نظام دوقطبی جنگ سرد را تغییر دهد. این روح در دنیای روابط بین الملل تاثیری بس شگفت انگیز داشت و همچنان بعد از گذشت نزدیک به ۴۰ سال ذهن تحلیلگران و مفسران غربی را به خود مشغول کرده است.
این انقلاب از بدو تولد تا کنون آبستن حوادث و سوانح زیادی در خود بوده است و از همان آغاز تولد تا کنون مورد هجمه های ناجوانمردانه کشورهای غربی و تفکرات لیبرالیسم و سوسیالیسم بوده است ، بطوری که اگر انقلاب اسلامی را به چهار دهه تقسیم کرده باشیم در هر برهه و زمانی این انقلاب مورد حمله و یورش مستقیم و خصمانه دشمنان در قالب جنگ تحمیلی ، تحریم سیاسی ، تحریم اقتصادی و …قرار گرفته است .
در خصوص علل و عوامل این هجمه و دشمنی های نامتوازن دلایل زیادی وجود دارد که از حوصله این نوشتار خارج است و نمیتوان به طور کامل به تبیین آن پرداخت . این انقلاب به جهت تفکرات عدالت طلبی و مشی مبارزه با استعمارگری ، امپریالیسم و عدم تحمل زور از همان ابتدا خود را در مقابل و تقابل با تفکرات یکجانبه گرایانه غرب دید ، چرا که این گفتمان حمایت از اقشار آسیب پذیر و مستضعف را بعنوان استراتژی خود قرار داده بود و این رویکرد نمیتوانست مورد پذیرش ایادی ظلم و زور قرار بگیرد و فلذا از همان ابتدا این انقلاب را مورد نامهربانیهای زیادی در داخل و خارج از کشور قرار دادند.
صدور انقلاب بعنوان مهمترین استراتژی این انقلاب نقطه اصلی تلاقی با غرب از همان ابتدا بود ، بطوری که وقتی حضرت امام در همان نقطه شروع این انقلاب در ۱۵ خرداد سال ۴۲ این نحله فکری را مطرح کرد مورد دشمنی های زیادی از طرف رژیم شاهنشاهی و ایادی آنها قرار گرفت که این دشمنیها همچنان نسبت به این نحله فکری ادامه دارد .
در این جا به این نکته هم اشاره نمایم که به جهت محتوی اسلامی و انسانی این انقلاب ، امروز این تفکر در گوشه گوشه جهان خود را در معرض دید افکار عمومی کشورهای جهان قرار داده و است و مورد پذیرش بسیاری از جنبشها و تفکرات آزادی خواهان جهان قرار گرفته است که اوج آن را در گفتمان و جریان مقاومت در منطقه غرب آسیا میبینیم که این تفکر بعنوان یک امر اجتناب ناپذیر در سیاست خارجی آنها تبدیل شده است .
حال که ما در آستانه ورود به دهه پنجم انقلاب قرار داریم و تفکر و گفتمان انقلاب اسلامی خود را بعنوان یک رهیافت مورد پذیرش در بسیاری از کشورهای جامعه جهانی قرار داده است میطلبد که در داخل کشور نیز این تفکر و گفتمان همچنان بعنوان یک راهبرد اساسی در سیاست داخلی و خارجی ما در دستور کار مسولین و کارگزاران دولتی قرار داشته باشد هر چند در این روزها شاهد کم لطفی هایی از طرف بعضی از مسولین اجرایی کشور در رعایت و اجرای محتوی و مفاهیم این تفکرات میباشیم که شایسته نمیباشد .

دکتر ایرج مزارعی
کارشناس امور سیاسی و مدرس دانشگاه